Annet Schaap schreef bewerkingen van zeven sprookjes. Dat klinkt niet bijster origineel want het gebeurt veel vaker maar de manier waarop ze haar stempel drukt op deze verhalen is ongekend.

Het sprookje uit het sprookje halen. De sprookjesfiguren worden levensechte mensen en de scenes zijn realistischer dan in de originelen. De wolf uit Roodkapje is door de mensen opgehokt in een omheining van prikkeldraad en voorzien van een zender zodat hij geen schade aan kan richten. Blauwbaard is een sluwe predikant die met zijn mooie praatjes de mensen weet te misleiden. Hans en Grietje (Haasje en Griet) worden verwaarloosd door hun veel te hard werkende vader die vooral bezig is met carrière maken.

Annet Schaap laat al haar sprookjes beginnen met een eerste zin waarin ‘meisje(s)’ voorkomt. Geen ‘Er was eens maar een open begin waarna het nog alle kanten uit kan.